گنجور » فردوسی » شاهنامه » پادشاهی کسری نوشین روان چهل و هشت سال بود
شبی خفته بد شاه نوشین روان. خردمند و بیدار و دولت جوان. چنان دید درخواب کز پیش تخت. برستی یکی خسروانی درخت. شهنشاه را دل بیاراستی. میو رود و رامشگران خواستی. بر او بران گاه آرام و ناز. نشستی یکی ...
